حق تشکل و آزادی سندیکایی در نظام حقوقی

یکی از ابعاد مهم زندگی انسان ها کارشان می باشد، بخصوص زمانی که افرادی برای امرار معاش و تأمین هزینه های زندگی مجبورند در خدمت دیگری باشند و از فردی به نام کارفرما تبعیت کنند، موضوع اهمیت بیشتری  می یابد. زیرا از حالت یک امر فردی و شخصی خارج و جنبه جمعی و گروهی به خود می گیرد و روابط حقوقی مطرح می‌گردد. در این میان به دلیل آثار و تبعاتی که انقلاب صنعتی بر روابط کارگران و کارفرمایان گذاشت، موجب شد تا شکاف اقتصادی و اجتماعی بین کارگران و کارفرمایان بسیار عمیق گردیده و کارفرمایان به دلیل در اختیار داشتن منابع اقتصادی دست به استثمار کارگران در کارخانه‌های عظیم خود بزنند. کارگران هم برای احقاق حقوق خود و ایستادگی در مقابل کارفرما حربه‌ای جز اتحاد و همبستگی با همقطاران خود نداشتند. مقاله حاضر در پی آن است که تحولات حقوقی گذشته و حال آزادی سندیکایی را در اروپا که مهد انقلاب صنعتی بوده است، بررسی کرده و نضامات لازم‌الاجرای فعلی اتحادیه اروپایی را در این خصوص مورد تحلیل قرار دهد و آنگاه با بررسی وضعیت نظام حقوقی گذشته و حال ایران آن را با استاندارد‌های اروپایی مقایسه نماید.